شاید بهترین آغاز فقط سلام کردن باشه...بارها گفتم و بازم میگم که پست اول از پرزنت گلدکوئیست هم سخت تره...خیلی از برخورد اول با آدمای حقیقی هم سخت تره...چون اینجا باید خودتو، حستو، افکارتو فقط از توی رشته ای از کلمات طوری نشون بدی که خواننده بتونه بهترین تصویر رو از همون شخصیتی که دوست داری داشته باشی، ازت بسازه...اینه که همیشه سعی کردم برخلاف اون چیزی که هستم، خودم رو همیشه یه آدم معمولی نشون بدم که مدت هاست بین پوچی و حقیقت؛ جبر و اختیار و از همه مهم تر عقل و احساس غوطه وره و زندگیش چیزی جز یک طناب کشی مداوم نیست...
و در آخر باز هم س ل ا م...